Indeksy a dywidendy w czasie
Inwestowanie dywidendowe w formie kupowania akcji wybranych spółek i trzymania ich przez wiele lat jest z nami od dawna. Wielu inwestorów wybiera tę drogę, bo ułatwia im to inwestowanie, zwłaszcza w kontekście poczucia, że akcje to „coś prawdziwego”, generującego stały przypływ środków. Dywidendy pomagają też przy spadkach cen akcji, będąc pokrzepieniem i przypominając, że za spadającą wartością stoją prawdziwe przedsiębiorstwa, które generują zysk i dzielą się nim ze swoimi akcjonariuszami. W polskim internecie inwestowanie dywidendowe jest popularne i często poruszane, ale brakuje tu materiału o tym, czy inwestowanie pasywne daje wysokie dywidendy, z których rentier mógłby żyć przez wiele lat.
Inwestowanie pasywne polega przede wszystkim na prostym planie i niewielkiej aktywności w całym okresie inwestowania. Jeśli za wymóg postawisz sobie prostotę i lenistwo, to nie masz wielkiego wyboru poza zakupem ETF-u na szeroki rynek, a jeśli chcesz żyć ze spływających dywidend, to kupujesz jego wersje wypłacającą (ang. distributing). I właśnie takie zachowanie będzie podstawą dzisiejszego wpisu, w którym sprawdzę, jak zmieniały się dywidendy z szerokich indeksów na przestrzeni lat i czy pobijały one inflację z perspektywy inwestora, który korzystał z wypłacanych mu środków. Zacznę od opisania procesu wypłaty dywidend z ETF oraz oczekiwań inwestorów co do ich wzrostu w czasie.
Podcast
YouTube
W skrócie
Z tego artykułu dowiesz się:
- Jak wysokie były historyczne wypłaty dywidend z różnych indeksów akcji.
- Czy dywidendy z indeksu rosną wystarczająco szybko, by nadążyć za inflacją.
- Jakich wzrostów dywidend wobec inflacji możemy oczekiwać po indeksach.
- Czy inwestowanie indeksowe sprawdzi się dla przyszłego rentiera.
Indeksy akcji a wysokość dywidend
Indeksy akcji zawierają typowo akcje od 20 do nawet 5000 spółek, z których tylko część wypłaca dywidendy. Udział spółek dywidendowych w indeksie jest kwestią kultury oraz tradycji inwestowania w danym kraju, ale w większości indeksów około 30-50% firm wypłaca dywidendy w ogóle, a około 10-20% robi to regularnie od lat. Dla przykładu w 2023 roku:
- Prawie 400 z 500 (80%) spółek z amerykańskiego S&P 500 wypłaciło dywidendę.
- Około 52 z 100 spółek (52%) z amerykańskiego NASDAQ 100 wypłaciło dywidendę.
- Tylko 149 z 331 spółek (45%) z polskiego WIG wypłaciło dywidendę.
Sama wypłata dywidendy nie jest zdarzeniem obiektywnie pozytywnym, bo niektóre spółki, zwłaszcza wzrostowe, mogą lepiej wykorzystać kapitał, reinwestując go w swoje biznesy i rosnąć szybciej w przyszłości. Nie mówiąc o tym, że dywidendy są odcinane od kursu akcji i ETF-ów, czego wielu inwestorów wydaje się nie rozumieć, więc – prostym językiem – są one neutralne dla kursu instrumentu. Wypłata dywidendy może być wręcz negatywna dla inwestora, bo zwykle niesie obowiązek zapłacenia podatku „tu i teraz” (w Polsce jest to ryczałtowy podatek Belki wynoszący 19% przychodu z dywidendy), podczas gdy zysk ze sprzedaży akcji realizowałby dopiero za X lat.
Mimo powyższych, wielu inwestorów chce inwestować dywidendowo, bo motywuje ich to do dalszego oszczędzania oraz pozwala im prościej przetrwać czasy, gdy inwestorzy niedywidendowi panikują, w popłochu uciekając z rynku. Jeśli inwestor pasywny chciałby włączyć do swojego inwestowania elementy inwestowania dywidendowego, to mógłby tworzyć prosty portfel generujący przepływy pieniężne i zapewniający mu stały dochód. Zanim jednak sprawdzę, czy to możliwe w długim terminie, pozwól, że wyjaśnię kwestię wypłacania dywidend przez ETF-y indeksowe.
Polub moją stronę na Facebooku!
Znajdziesz tam mnóstwo przydatnych informacji o finansach i inwestowaniu
Dywidendy z indeksu czyli z czego?
Fundusze indeksowe, w tym ETF-y indeksowe są bardzo proste w działaniu, bo po prostu kupują „jak leci” wszystkie akcje z danego indeksu w określonej proporcji. Istnieją indeksy „czysto” dywidendowe, w których znajdują się wyłącznie spółki dywidendowe oraz szerokie indeksy, w których znajdują się np. wszystkie spółki z danego kraju o danej wielkości (kapitalizacji). Niezależnie od rodzaju indeksu, jeśli kupisz ETF indeksowy typu wypłacającego, to możesz spodziewać się tego, że „przekaże” Ci on dywidendy spływające ze spółek w jego portfelu:
W praktyce fundusz typu wypłacającego nie ma obowiązku wypłacania dywidend posiadaczom swoich jednostek natychmiast, a zamiast tego gromadzi je i wypłaca co miesiąc, 3, 6 lub 12 miesięcy. Jako że fundusz indeksowy musi nadążyć za indeksem, to kwoty wypłacone posiadaczom jednostek w ramach dywidendy z ETF wcale nie muszą pochodzić z dywidend ze spółek. Nie wyobrażasz sobie chyba, że fundusz trzyma dywidendy ze spółek na nieoprocentowanym rachunku przez kilka miesięcy, czekając na datę wypłaty dywidendy swoim właścicielom?
Technicznie nie ma żadnego znaczenia, czy kwota wypłacanej „dywidendy z funduszu” pochodzi z dywidend ze spółek, czy ze sprzedaży akcji, a nawet z wpłat nowych inwestorów, bo ważne jest to, żeby fundusz wypłacał dywidendy o takiej wysokości, jak indeks. Inwestorzy dywidendowi mają jednak pewne oczekiwania co do wzrostu dywidendy, o których warto napisać, bo inwestorzy indeksowi nie zawsze są ich świadomi.
Oczekiwania inwestorów dotyczące dywidend
Jeśli skupiasz się w inwestowaniu na dywidendach, bo np. jesteś emerytem czy rentierem i chcesz spokojnie żyć, odcinając kupony ze swojego kapitału, to ważne są dla Ciebie nie tylko wypłaty dywidend, ale ich wzrost w czasie. Wraz z wiekiem, chcesz, posiadając „to samo” (taki sam pakiet akcji lub ETF-ów) otrzymywać coraz wyższe dywidendy.
Coraz wyższe dywidendy mogą jednak oznaczać wiele rzeczy, więc ustalę teraz nomenklaturę, której będę używał od teraz do końca tego wpisu na blogu.
- Stopa dywidendy w danym roku oznacza wysokość wypłaconej w danym roku dywidendy z indeksu wobec średniej ceny indeksu z tego roku. Uproszczony przykład:
- Kupujesz pasywny ETF w roku 2020 za 1000 złotych.
- W roku 2025 kosztuje on 1500 złotych i wypłaca 150 zł dywidendy.
- Stopa dywidendy w danym roku wynosi 10% (150/1500).
- Stopa dywidendy wobec ceny zakupu oznacza wysokość wypłaconej w danym roku dywidendy z indeksu wobec ceny zakupu (2005, 1988 lub 1973 roku, w zależności od przykładu). Uproszczony przykład:
- Kupujesz pasywny ETF w roku 2020 za 1000 złotych.
- W roku 2025 kosztuje on 1500 złotych i wypłaca 150 zł dywidendy.
- Stopa dywidendy w danym roku wobec ceny zakupu wynosi 15% (150/1000).
- Stopa dywidendy wobec ceny zakupu z uwzględnieniem inflacji oznacza wysokość wypłaconej w danym roku dywidendy z indeksu wobec ceny zakupu, ale z uwzględnieniem inflacji dolara amerykańskiego (USD) od momentu zakupu do momentu wypłaty dywidendy. Uproszczony przykład:
- Kupujesz pasywny ETF w roku 2020 za 1000 złotych.
- W roku 2025 kosztuje on 1500 złotych i wypłaca 150 zł dywidendy.
- W tym czasie sumaryczna inflacja wyniosła 30%.
- Stopa dywidendy w danym roku wobec ceny zakupu z uwzględnieniem inflacji wynosi około 11,5% (150/1000/130%).
Pierwszy wskaźnik jest ważny, bo określa oczekiwania „tu i teraz”, ale prawdziwy inwestor dywidendowy wie, że bardziej liczy się wzrost dywidend w czasie. Wskaźnik drugi napawa optymizmem, bo zwykle rośnie w czasie, ale tak naprawdę niczego nie znaczy, bo przy wysokiej inflacji rosnące dywidendy to nic szczególnego. Najważniejszy jest zatem wskaźnik trzeci, który skoryguje wzrost dywidendy wobec ceny zakupu o inflację na USD, pokazując, na jaki realny wzrost dywidend mógłby liczyć w przeszłości inwestor długoterminowy.
Część analityczną wpisu zaczniemy od analizy prawdziwych ETF-ów na dane indeksy w okresie 01.2005 – 12.2022, czyli pełnych 18 lat. W każdej symulacji założymy, że inwestor kupuje indeks i środki z dywidend wydaje (przejada), przez co będą to indeksy cenowe (a nie dochodowe/z dywidendami) oraz dotyczące ich stopy dywidend.
Dywidendy z indeksu S&P 500 (duże spółki z USA)
Indeks dużych spółek notowanych w Stanach Zjednoczonych, czyli popularny S&P 500 ma za sobą 2 świetne dekady. Nie dość, że jego cena wzrosła od grudnia 2005 o przeszło 200%, to jeszcze dywidenda wzrosła w tym czasie (wobec ceny zakupu ze stycznia 2005) prawie 3-krotnie (stopa dywidendy z 1,88% do 5,66%). Nie powinno to nikogo dziwić, bo spółki notowane w USA są znane z tradycji dywidendowej i choć inwestorzy narzekają na bieżącą stopę dywidendy (wynoszącą zwykle około 1,5-2%) tego indeksu, to na pewno nie można narzekać na brak wzrostu dywidend z tego indeksu w czasie:
Najciekawsza jest jednak obserwacja z perspektywy kogoś, kto kupił jednostkę indeksu (np. za pomocą funduszu indeksowego) w grudniu 2005 roku po 1262 USD. Otrzymując prawie 67 USD dywidendy w 2022 roku, może prosto obliczyć, że stopa dywidendy wobec ceny zakupu wynosi ponad 5,5%. To o wiele więcej niż 1,88%, które zanotował 18 lat wcześniej, ale nas interesuje też wpływ inflacji na kwoty wypłacanych dywidend. S&P 500 w okresie 2005-2022 poradziło sobie z inflacją nie tylko pod kątem wzrostu wartości indeksu, ale także pod kątem wzrostu stopy dywidendy, która z 1,82% wzrosła do 3,64% po uwzględnieniu inflacji na USD z tego okresu.
Jest to nie lada osiągnięcie, bo oznacza, że kupując indeks dużych spółek notowanych w USA, można było w 18 lat „przejadać” spływające dywidendy, czyli nie reinwestować ich wcale, a kwota dywidendy po uwzględnieniu inflacji i tak wzrosła 2-krotnie. Pozostańmy w USA, ale przyjrzyjmy się teraz indeksowi małych spółek, czyli Russell 2000.
Dywidendy z indeksu Russell 2000 (małe spółki z USA)
W tym przypadku znalazłem dane dotyczące ETF-u na małe spółki notowane w USA śledzącego indeks Russell 2000. Choć rzadko zdarza mi się o nim pisać, to tak prywatnie bardzo interesuję się tym indeksem, zauważając, że uczestnicy S&P 500 bardzo często zaczynają od obecności i wzrostu w ramach indeksu Russell 2000 i to właśnie tam warto zacząć szukać przyszłych liderów wzrostu z USA.
Jeśli o dywidendy chodzi to po Russell 2000 można spodziewać się nieco mniej niż po S&P 500, bo małe spółki typowo rzadziej wypłacają dywidendy, a jeśli już to są one niższe niż te wypłacane przez większe firmy. Inwestor dywidendowy raczej nie interesuje się indeksem Russell 2000, ponieważ przeciętna aktualna stopa dywidendy wyniosła tam w okresie 18 lat niewiele ponad 1,3%:
O wiele lepiej wygląda wzrost dywidendy w relacji do ceny zakupu (01.2005). Z dość niskiej początkowej stopy dywidendy wynoszącej 1,88% wzrosła ona do 4,21% lub – jeśli wolisz – 2,70% z uwzględnieniem inflacji. Jest to bardzo powolny wzrost, ale stale wzrost, a małych spółek i tak zazwyczaj nie kupuje się dla dywidend. Czas sprawdzić rynki rozwinięte poza USA, które mogą Cię mocno zaskoczyć liczbami.
Dywidendy z indeksu MSCI EAFE (Europa Zachodnia i Azja rozwinięta)
MSCI EAFE to indeks podobny do MSCI World, ale z wyłączeniem USA i Kanady. Znajdują się w nim spółki z Europy Zachodniej oraz spółki azjatyckie notowane na rynkach rozwiniętych, np. w Japonii, Singapurze i Hong Kongu. EAFE wybrałem celowo i świadomie zamiast MSCI World, ponieważ chciałem odsiać gigantyczny wpływ Stanów Zjednoczonych na indeks spółek z rynków rozwiniętych MSCI World. Indeks MSCI EAFE jest pod kątem wzrostu i dywidend dużym przegranym ostatnich 18 lat, co dość dobitnie widać w poniższej tabeli:
W ujęciu dolarowym zysk z inwestycji w ten indeks jest bardzo niewielki (przypominam, że w tabeli zakładam brak reinwestowania dywidend, więc jest to wersja cenowa indeksu) i wynosi około 10,5% w ciągu 18 lat. Nieco lepiej jest z dywidendami, bo przeciętna stopa dywidendy z tego indeksu wynosiła bliżej 3% niż 2% (jak w przypadku S&P 500). Co jednak z tego, że stopa dywidendy jest relatywnie wysoka, jeśli dywidenda nie rosła z czasem prawie wcale, a po uwzględnieniu inflacji niemal nie drgnęła w całym 18-letnim okresie?
Inwestor, który przeważa w portfelu kraje takie jak Wielka Brytania, Niemcy, Francja czy Japonia, ale wybiera szeroki indeks (a więc nie tylko dywidendowe spółki), na pewno nie jest tak zadowolony, jak inwestor preferujący spółki amerykańskie. Niestety nie lepiej sytuacja wygląda dla spółek z indeksu MSCI Emerging Markets, czyli akcji z rynków wschodzących.
Dywidendy z indeksu MSCI Emerging Markets (rynki wschodzące)
Rynki wschodzące znane są jako nieprzewidywalne. Gdy rosną, to rosną dynamicznie i szybko, a gdy spadają lub są w stagnacji, to marazm wśród inwestorów jest niespotykany na rynkach rozwiniętych. Inwestor dywidendowy, który w indeks MSCI Emerging Markets zainwestowałby w latach 2005-2007 z pewnością nie miałby na co narzekać, bo stopa dywidendy przeciętnej spółki z tego indeksu wynosiła wtedy nawet 4,5% i więcej. Gorzej, że w latach 2009-2010 spadła poniżej 1% i od tego czasu oscyluje wokół 2%, będąc zbliżona do stóp dywidend cechujących indeksy spółek z rynków rozwiniętych:
Najbardziej zawodzi jednak spojrzenie na dywidendy z szerokiego indeksu spółek z rynków wschodzących z perspektywy całego okresu 18-letniego, w którym ich wartość wobec ceny zakupu praktycznie nie wzrosła, a z uwzględnieniem inflacji dolara amerykańskiego nawet spadła. Mimo że to tylko 18 lat to nie oszukujmy się z tym, że horyzont przeciętnego inwestora jest o wiele dłuższy od 2 dekad, a więc MSCI Emerging Markets mocno zawiodło, jeśli o dywidendy chodzi.
18 lat to w tym przypadku okres, w którym wystąpił zaledwie 1 poważny kryzys (2008-2009), więc może nie być wystarczająco reprezentatywny. Przy pomocy danych ze strony MSCI (indeksy MSCI) i zbioru danych Roberta Shillera (inflacja i S&P 500) zaprezentuję teraz to samo, ale w dłuższym horyzoncie wynoszącym 50 lub 35 lat.
Dywidendy a inflacja w długim terminie
W okresie 1973 – 2022 roku inflacja dolara amerykańskiego wyrządziła tej walucie ogromne szkody. Między styczniem 1973 a grudniem 2022 amerykańskie CPI wzrosło aż 7-krotnie, czyli 100 dolarów z 1973 roku stanowiło pod koniec 2022 równowartość 700 dolarów amerykańskich. Jak w tym kontekście radziły sobie poszczególne szerokie indeksy akcji? W tej części wpisu sprawdzę stopy dywidend z następujących indeksów:
- 1973 – 2022:
- S&P 500, czyli duże spółki notowane w USA.
- MSCI World, czyli spółki z rynków rozwiniętych.
- MSCI EAFE, czyli spółki z rynków rozwiniętych minus USA i Kanada.
- 1988 – 2022:
- MSCI Emerging Markets, czyli spółki z rynków wschodzących.
- (krótszy okres analizy wynika z daty powstania indeksu MSCI EM).
Czy długoterminowiec, który kupił indeks w styczniu 1973 roku, byłby zadowolony z jego wzrostu dywidend w relacji do inflacji? Zacznijmy od S&P 500.
Stabilne dywidendy ze spółek amerykańskich
Dane dla S&P 500 z okresu 2005-2022 napawały optymizmem, więc mogłeś się spodziewać, że rozszerzenie analizy do 50 lat nie wpłynie na ten indeks zbyt negatywnie. Oto statystyki dywidendowe S&P 500 w ujęciu wieloletnim:
- Bieżąca stopa dywidendy S&P 500 mieściła się w przedziale 1,1 – 5,7%.
- Jego stopa dywidendy wobec ceny zakupu mieściła się w przedziale 2,8 – 56,5% (!).
- Jego stopa dywidendy wobec ceny zakupu z uwzględnieniem inflacji mieściła się w przedziale 2,4 – 8,1% i była w silnym trendzie wzrostowym przez większość okresu.
Nie bez powodu to właśnie w USA powstał indeks dywidendowych arystokratów, a Stany są znane z oczekiwań inwestorów dotyczących wypłat dywidend z notowanych tam spółek. Konsekwentny i imponujący wzrost pozwala sądzić, że ogół dużych spółek notowanych w USA nie zawiedzie i inwestor także może spodziewać się ich długoterminowego wzrostu, który będzie pobijał dynamikę inflacji CPI.
Choć Stany stanowią obecnie ponad 60% kapitalizacji indeksu akcji z rynków rozwiniętych, to nie zawsze tak było. W roku 1987 Japonia stanowiła około 40% tego indeksu, podczas gdy USA tylko 33%, więc zerknijmy na historyczną stopę dywidendy z indeksu rynków rozwiniętych.
Szukasz taniego konta maklerskiego do akcji i ETF-ów?
Chcesz założyć IKE/IKZE z bogatą ofertą ETF-ów?
Mój link obniża prowizję na rynkach zagranicznych z 0,29% do 0,24%!
Szukasz zagranicznego konta maklerskiego?
Pełen ranking kont maklerskich do akcji i ETF-ów znajdziesz tutaj. Inwestowanie jest ryzykowne.
Inwestuj odpowiedzialnie.
Stabilne dywidendy z rynków rozwiniętych
Inwestor dywidendowy, który zamiast samego USA wybrałby zbiór rynków rozwiniętych (włącznie z USA) w postaci indeksu MSCI World, również nie miałby wielu powodów do narzekania. W 50-letnim okresie zapoczątkowanym w styczniu 1973 roku:
- Bieżąca stopa dywidendy MSCI World mieściła się w przedziale 1,3 – 5,1%.
- Jego stopa dywidendy wobec ceny zakupu mieściła się w przedziale 2,8 – 43,7%.
- Jego stopa dywidendy wobec ceny zakupu z uwzględnieniem inflacji mieściła się w przedziale 2,1 – 7%.
Wszystkie 3 parametry – mimo że gorsze od S&P 500 – są do niego dość zbliżone i oznaczają, że inwestor dywidendowy mocno pokonałby inflację, uzyskując relatywny do niej wzrost kwot wypłacanych dywidend:
Skoro MSCI World jest w kwestii wzrostu dywidend podobne do S&P 500, to odsiejmy ten drugi indeks, sprawdzając długoterminową zmianę wysokości dywidend dla MSCI EAFE. Przypomnę, że są tu akcje spółek z rynków rozwiniętych z wyłączeniem USA i Kanady, co nie wpływa na dywidendy znacząco:
- Bieżąca stopa dywidendy MSCI EAFE mieściła się w przedziale 1,4 – 4,5%.
- Jego stopa dywidendy wobec ceny zakupu mieściła się w przedziale 3,1 – 46,2%.
- Jego stopa dywidendy wobec ceny zakupu z uwzględnieniem inflacji mieściła się w przedziale 1,8 – 8,8%.
Na wykresie widać większą chaotyczność zmian dywidend, ale ich długoterminowy wzrost wobec inflacji jest nawet wyższy niż dla indeksu MSCI World:
Przyglądając się różowej krzywej w ostatnich latach, czyli stopie dywidend wobec ceny zakupu (z 1973), ale z uwzględnieniem dynamiki CPI, szybko ujrzymy jej całkowitą stagnację w latach 2007 – 2022, podczas gdy S&P 500 i MSCI World prezentowały w tym czasie dynamiczny wzrost wypłacanych dywidend. Mimo to MSCI EAFE nie jest pod kątem dywidend takie złe, a jego przewidywalność jest większa od indeksu MSCI Emerging Markets, którego wieloletnie dywidendy teraz skomentuję.
Chwiejne dywidendy z rynków wschodzących
Inwestor dywidendowy, który lubi spółki z rynków wschodzących ma za sobą kilka zróżnicowanych okresów. Z jednej strony w latach 1988 – 2001 i 2011 – 2022 stopa dywidendy uwzględniająca inflację znajdowała się w kompletnej stagnacji, a z drugiej strony między rokiem 2002 a 2008 wzrosła bardzo drastycznie. Statystyki dla tego okresu prezentują się następująco:
- Bieżąca stopa dywidendy MSCI Emerging Markets mieściła się w przedziale 1,46 – 4,19%.
- Jego stopa dywidendy wobec ceny zakupu mieściła się w przedziale 5,3 – 33,5%.
- Jego stopa dywidendy wobec ceny zakupu z uwzględnieniem inflacji mieściła się w przedziale 4,20 – 15%.
Szczególnie imponujący jest ostatni wskaźnik, który mówi o tym, że jednostka indeksu MSCI EM kupiona w styczniu 1988 roku (czyli na „premierze” tego indeksu) płaci w grudniu 2022 roku 15% dywidendy wobec ceny zakupu i z uwzględnieniem inflacji. Doskonale widać to na poniższym wykresie:
Zwróć też uwagę, że dla tego indeksu historia jest krótsza niż dla pozostałych (35 lat wobec 50 lat dla S&P 500, MSCI World i MSCI EAFE), a wzrost dywidend z uwzględnieniem inflacji jest o wiele wyższy niż dla indeksów rynków rozwiniętych. Niestety jego stabilność pozostawia wiele do życzenia i inne indeksy mogą tylko zazdrościć S&P 500 konsekwencji i równomierności wzrostu stopy dywidendy w czasie.
Zestawię to wszystko teraz na jednym wykresie, abyś mógł prościej porównać zmianę wysokości stóp dywidend z poszczególnych indeksów na przestrzeni lat.
Dywidendy a pokonywanie inflacji
Najpierw zestawię ze sobą „obiektywne” stopy dywidend wobec zakupu każdego indeksu w styczniu 1988 roku. Na poniższym wykresie mamy po prostu „różowe przebiegi” z poprzednich wykresów, ale tak, jakbyśmy zainwestowali nie w 1973 (w którym roku MSCI EM nie istniał), a dopiero w 1988 roku. Jest to relatywna do ceny zakupu stopa dywidendy z indeksu, która bierze pod uwagę inflację w USD:
Liderami wzrostu dywidend są Stany Zjednoczone i rynki wschodzące, a przynajmniej na to wskazuje powyższy wykres. Jest to jednak pewne złudzenie optyczne i efekt bazy, bo obydwa indeksy startowały w 1988 roku z wyższych pułapów stopy dywidendy niż MSCI World i MSCI EAFE. Jeśli narysowałbym je, startując z tego samego pułapu, to okaże się, że obiektywny wzrost dywidend jest dosyć podobny dla każdego z rynków. Wprawdzie dalej dominują USA i rynki wschodzące, ale różnica we wzroście stopy dywidend nie jest tak drastyczna, jak wskazywał na to poprzedni wykres:
Największą różnice realnego wzrostu dywidend widzimy po 35 latach pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a resztą rynków rozwiniętych (+179% wobec +93%). Dobrym sposobem „załapania się” na odpowiednio wysoki wzrost dywidend byłoby „obstawianie” indeksów zbiorczych, czyli MSCI World lub MSCI Emerging Markets, lub popularnego MSCI ACWI, który jest niczym innym niż sumą powyższych w odpowiedniej proporcji.
Po raz kolejny dowodzę tutaj, że fundusze śledzące MSCI ACWI mogą być świetnym kompromisem nie tylko dla przeciętnego inwestora pasywnego, ale też dla przyszłego rentiera lub emeryta, który za kilkanaście lub kilkadziesiąt lat planuje wypłacać sobie wysokie dywidendy ze zgromadzonego kapitału. Na sam koniec podzielę się z Tobą kilkoma przemyśleniami na temat szerokich indeksów akcji i dywidend, które wypłacają.
Czy inwestowanie pasywne daje wysokie dywidendy?
Powyższe pytanie zależy od sposobu, w jaki definiujesz „inwestora pasywnego”. Jeśli umówimy się, że chodzi o osobę inwestującą globalnie, czyli w indeks MSCI ACWI lub FTSE All-World, to wnioski płynące z wpisu są następujące:
- Inwestycja w kombinację rynków rozwiniętych i rynków wschodzących w dowolnym momencie ostatniego 50-lecia oferowała przeciętnie około 2,5-3% i to właśnie tyle powinieneś się po szerokim indeksie spodziewać.
- Cieszy fakt, że nominalna dywidenda wobec ceny zakupu rośnie, ale nie ukrywam, że tempo tego wzrostu wobec inflacji nie jest wysokie.
- Dla tych, którzy myślą, że lekarstwem na niskie stopy dywidend oraz powolny ich wzrost jest wybór funduszy na wyspecjalizowane indeksy dywidendowe, przygotuję osobny wpis o takich indeksach.
- Inwestowanie pasywne nie daje więc wysokich bieżących dywidend, ale zapewnia, że przyszłe dywidendy wygrają z inflacją, pozwalając inwestorowi utrzymać się z samych dywidend (zakładając, że nie będzie wyprzedawał posiadanych jednostek ETF-ów).
Zainteresowanych tematem dywidend z funduszy ETF odsyłam też do głębokiej analizy tematu, którą opublikowałem na początku 2023 roku w ramach wpisu „Jak stworzyć globalny portfel dywidendowy z funduszy ETF? Ranking ETF-ów dywidendowych„. Pora na podsumowanie wpisu.
Obserwuj mnie na Twitterze:
Subskrybuj mój kanał YouTube:
Podsumowanie
Przyznam, że kwestia stopy dywidendy z szerokiego indeksu akcji trapiła mnie od 2019 roku, czyli odkąd założyłem bloga. Dane miałem niby ciągle pod ręką, ale chyba nie mogłem wymyślić tematu wpisu, do których by pasowały, aby wreszcie wpaść na coś przy okazji przeglądania historii dywidend z jednego z ulubionych funduszy ETF.
Inwestorzy powinni zrozumieć, że w skutecznym inwestowaniu dywidendowym pomogą im także szerokie indeksy, które dodatkowo – w przeciwieństwie do wielu indeksów dywidendowych – historycznie wykazywały wysokie wzrosty cen. Jednak nie dla każdego szerokie indeksy będą podstawą portfeli dywidendowych. Jeśli emeryturę masz tuż za pasem, to takie indeksy mogą nie zagwarantować Ci wystarczająco wysokiego wzrostu dywidend, abyś mógł znacząco zasilić swoje świadczenie emerytalne. Wszystko zależy jednak od planu i potrzeby, więc jeśli chcesz „wygodnie przepalić kapitał” to lepsze do tego mogą być fundusze ETF na dywidendowych arystokratów, które zaoferują Ci 4 lub 5% dywidendy w ciągu roku „tu i teraz”, ale niższy wzrost wartości portfela, na którym i tak już Ci nie zależy.
Najrozsądniejsze jest jednak wyważenie różnych czynników w portfelu i skupienie się zarówno na wzroście, jak i na dywidendach. Właśnie dlatego moim ulubionym rodzajem indeksów dywidendowych są indeksy dywidendowo wzrostowe (ang. dividend growth index), które porównałem we wspominanym w poprzednim podrozdziale tego wpisu artykule. Mam nadzieję, że wpis się podobał i do zobaczenia w komentarzach, w których jak zwykle chętnie wezmę udział w wielu ciekawych dyskusjach :).
Zapisz się do mojego newslettera:
Zastrzeżenie
Informacje przedstawione na tej stronie internetowej są prywatnymi opiniami autora i nie stanowią rekomendacji inwestycyjnych w rozumieniu Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 października 2005 roku w sprawie informacji stanowiących rekomendacje dotyczące instrumentów finansowych, ich emitentów lub wystawców (Dz. U. z 2005 roku, Nr 206, poz. 1715). Czytelnik podejmuje decyzje inwestycyjne na własną odpowiedzialność. Autor bloga nie ponosi odpowiedzialności za treść reklam umieszczanych na blogu.
