Pomimo tego, że po latach pracy na etacie przeszedłem na własną działalność, to potrafię zrozumieć tych, którzy nie chcą iść w moje ślady. Wielu osobom może zależeć na bezpieczeństwie zatrudnienia oraz zasiłkach chorobowych, a także na wyższej emeryturze państwowej i ciężko się temu dziwić. Niestety za bezpieczeństwo się płaci, o czym przekonałem się dobitnie, pracując przez kilka lat w Szwecji. W początkowych latach pracy około 45-50% pensji brutto płaciłem państwu w składkach i podatkach bezpośrednich, co mocno uszczuplało moją zdolność do oszczędzania. Wprawdzie dzięki temu uzbierałem w Szwecji prawo do dość wysokiej emerytury, które za trzydzieści kilka lat zostanie doliczone do mojej emerytury z ZUS, ale wysokie obciążenie podatkowe pozbawiło mnie dużej części zarobków z tego okresu.

Objawienie przyszło w Polsce, gdy po raz pierwszy usłyszałem o możliwości pracy „na kontrakcie” (potocznie: b2b), która polega na założeniu i prowadzeniu jednoosobowej działalności firmy i świadczeniu usług w bardziej niezależny sposób (bez wiązania się z jednym pracodawcą). Nie jest to oczywiście dobry pomysł np. dla kobiet planujących ciążę (wysokie świadczenia ZUS są wtedy bardzo ważne), ale osoba w innej sytuacji (mężczyzna lub kobieta nieplanująca posiadania większej liczby dzieci) może rozważyć takie rozwiązanie. Jeśli czegoś w kwestii opodatkowania pracy żałuję, to (łącznie) 8 lat przepracowanych na umowie o pracę, podczas których zarówno w Szwecji, jak i w Polsce „oddawałem” (w sumie ze składką ZUS i składką zdrowotną) 35-50% zarobków brutto państwu. Ironia jest taka, że teraz, po przejściu na b2b, o wiele więcej (nominalnie) oddaję państwu, prowadząc firmę, ale mimo wszystko znacznie więcej zostaje w mojej kieszeni pod koniec miesiąca.

Dobre zrozumienie systemu podatkowego w kraju Twojego zamieszkania popłaca i warto wybrać taką formę zatrudnienia, która wygeneruje najniższe obciążenie. Wiem, że nie w każdej branży jest to proste, a nawet możliwe, ale warto zainteresować się możliwościami optymalizacji podatkowej. Tak długo, jak działamy w granicach prawa i to, co robimy, jest legalne, tak długo nie widzę problemu ze świadczeniem usług w innej, bardziej opłacalnej dla nas formie. Wiem, że pracujący w sektorach gospodarki, w których jedyną możliwością zatrudnienia jest etat, mogą się teraz na mnie trochę zezłościć, ale nie chcę owijać w bawełnę i udawać, że wysokie opodatkowanie pracy nie jest problemem w osiąganiu bogactwa.

Jeśli przejście na samozatrudnienie nie jest dla Ciebie możliwe lub opłacalne (z dowolnego powodu), to pamiętaj o ulgach i zwolnieniach podatkowych (dzieci, IKZE, ulga internetowa) i sposobach dodatkowej ich optymalizacji (wspólne rozliczanie się z małżonkiem). Jeśli jesteś przedsiębiorcą, to pamiętaj, że warto rozeznać się w dostępnych dla Twojej działalności sposobach opodatkowania. Sugeruję Ci poświęcenie czasu (i pieniędzy) i umówienie się z ekspertem podatkowym na analizę sytuacji i poszukanie bardziej opłacalnej formy opodatkowania. Taka usługa zazwyczaj nie jest bardzo droga i zwraca się w miesiąc lub kilka miesięcy uiszczania nowych, niższych podatków.

I zanim nazwiesz mnie „Januszem”, wiedz, że nie znoszę krętactwa podatkowego i unikania płacenia podatków. Chodzi mi jedynie o optymalizację typu „podatek liniowy, skala czy ryczałt?” i nic poza tym.

Podatki wpływają na wysokość naszego wynagrodzenia, co jest często wykorzystywane przez pracodawcę (lub jego dział HR), który rozmawia tylko o pensji brutto. Dobrą praktyką jest zawsze przeliczać ją do tego, co faktycznie otrzymamy „na rękę”.